Υπάρχουν κάποιοι τόποι στους οποίους θέλεις να επιστρέφεις ξανά και ξανά. Είναι τόποι που τους αγαπάς βαθιά κι ας μη γνωρίζεις για ποιο λόγο. Σημεία που νιώθεις να σε καλούν όταν δεν είσαι καλά, γιατί ξέρεις ότι σαν φτάσεις εκεί και καθίσεις για λίγο ακίνητος στην ησυχία, κάθε δευτερόλεπτο που περνάει το μυαλό και η καρδιά όλο και γαληνεύουν, οι σκέψεις και τα συναισθήματα όλο και απαλύνουν. Αυτοί είναι οι ενεργειακοί τόποι.
Μπορεί να μένεις λεπτά ολόκληρα με το βλέμμα να χάνεται στον ορίζοντα, τους ελαιώνες και τη θάλασσα ή να κλείνεις τα μάτια σαν σε διαλογισμό και ν’ αφήνεσαι στον ήλιο να σε γεμίσει ενέργεια και στον άνεμο να διώξει μακριά τα σκούρα φορτία που έχεις κουβαλήσει μέσα σου ως εκεί.
Γνωρίζω ανθρώπους που είναι διατεθειμένοι να γράψουν αμέτρητα χιλιόμετρα, αμέτρητες φορές, για να βρεθούν εκεί. Κι άλλους που ο δικός τους «ενεργειακός τόπος» είναι πολύ πιο κοντά. Γιατί για τον καθένα αυτός ο τόπος δύναμης, γαλήνης και ισορροπίας μπορεί να είναι διαφορετικός. Μα σίγουρα θα έχεις προσέξει το καθαρό βλέμμα όσων συναντάς σε κάποιους αρχαιολογικούς χώρους. Δεν είναι μόνο τα μνημεία. Ούτε μόνο η ομορφιά του φυσικού τοπίου. Είναι και κάτι άλλο αυτό που μας καλεί.
Κι αν έχεις παραξενευτεί παρατηρώντας μερικούς ανθρώπους που σε αυτούς τους χώρους κάθονται σε στάση διαλογισμού, με τα μάτια κλειστά και στραμμένοι προς την ανατολή, μη σε ξενίζει αυτό το θέαμα – για εκείνα τα λίγα λεπτά συνδέονται με τη δύναμη του κάθε τόπου, που ακόμα κι αν δεν την ξέρει το μυαλό, την αναγνωρίζει η καρδιά. Ή μπορείς και να πεις ότι απλώς συνδέονται με την καρδιά τους, το ίδιο είναι τελικά…
Το Φιλίππειο στην αρχαία Ολυμπία, που όπως έμαθα, αποτελεί σύμβολο της ολοκληρωμένης δράσης (Φωτό από προσωπικό αρχείο)
Κάποια από τα δικά μου «ενεργειακά» χιλιόμετρα με έχουν πάει στη Δήλο, στους Δελφούς (ξανά και ξανά), στο Σούνιο, στην Ακρόπολη, στο Ηραίο στο Λουτράκι, στην Επίδαυρο και πιο πρόσφατα στην Ολυμπία, τις περισσότερες φορές χωρίς να ξέρει το μυαλό. Μου αρκούσε που ήξερε η καρδιά. Μα έφτασε και η στιγμή που βρέθηκε κάποιος να μου πει το τι είναι οι ενεργειακοί τόποι και τι συμβαίνει εκεί.
Στην Ολυμπία έφτασα στοχευμένα πριν λίγες εβδομάδες: στο πιο σπουδαίο αθλητικό και θρησκευτικό κέντρο της αρχαίας Ελλάδας, εκεί που κάποτε αναγνώριζαν πόσο και πώς συνδέονται το σώμα, το πνεύμα και η ψυχή, βρέθηκα για ένα σεμινάριο πολιτιστικού τουρισμού. Ο τίτλος του; «Fight to win».
Παράξενη επιλογή σεμιναρίου για έναν άνθρωπο που θέλει να ζει με ηρεμία και γαλήνη, έτσι; Τι δουλειά είχα εγώ, μια λάτρης του διαλογισμού και των ασκήσεων ενεργητικού στοχασμού, εκεί που προπονούνταν οι ολυμπιονίκες και τι μπορεί να ήθελα να νικήσω; Χμ… Όχι και λίγα, αν σκεφτείς ότι τον προηγούμενο ενάμιση χρόνο ένιωθα πως στη ζωή μου έτρωγα το ένα σκαμπίλι μετά το άλλο και πως παρά τα (πολλά) self-help εργαλεία που είχα στη διάθεσή μου, με κυβερνούσε η αίσθηση πως άλλος είχε πάρει το τιμόνι της ζωής μου… Χρειαζόταν να παλέψω (και να νικήσω!), για να ξαναπάρω τον έλεγχο της ζωής μου, για να ξαναβρώ τη δύναμη να διαχειρίζομαι όσα (δύσκολα) η ζωή έφερνε μπροστά μου. Fight to Win, λοιπόν!
Η είσοδος στο Στάδιο της αρχαίας Ολυμπίας -κάποτε μια θολωτή σήραγγα 23 μέτρων- και η αγαπημένη μου Στοά της Ηχούς, όπου στην αρχαιότητα μια λέξη που λεγόταν εδώ άφηνε την ηχώ της εφτά φορές (Φωτό από προσωπικό αρχείο)
Σε αυτό το σεμινάριο έμαθα ποιον έπρεπε να νικήσω, ποιος είναι για εμένα ο εχθρός (μη σου φανεί παράξενο, αυτός δεν βρίσκεται ποτέ εκεί έξω, αλλά μέσα μας). Συνειδητοποίησα ποιο θα ήταν (και ήταν) το κόστος της αποτυχίας μου να παλέψω και ποιο το όφελος της νίκης μου. Και έμαθα γιατί η Ολυμπία είναι ο ιδανικός ενεργειακός τόπος για να ξαναβρώ τη δύναμή μου…
Αρχαιολογία δεν κάναμε, αλλά οι ενεργειακοί τόποι ήρθαν πιο “κοντά” μου: κατάλαβα τη σοφία με την οποία κτίστηκαν όλα εκείνα τα υπέροχα μνημεία και πώς μπορεί κανείς να τη χρησιμοποιήσει για να βελτιώσει την καθημερινότητά του, αλλά και γιατί η ολυμπιακή σημαία είναι ουσιαστικά ένα σύμβολο και όχημα για να εξελιχθεί κανείς, ξεπερνώντας τα εμπόδια στη ζωή του.
Ο νους καλύφθηκε. Πήρε τις απαντήσεις που έψαχνε. Και η καρδιά; Η καρδιά άνοιξε. Αφέθηκε να νιώσει. Κι ένιωσε όλα όσα έψαχνε να νιώσει, κι ας μην το γνώριζε το μυαλό. Η Ολυμπία είναι πια για μένα ένας πανίσχυρος ενεργειακός τόπος, την ενέργεια του οποίου φέρω εντός μου και ενεργοποιώ μέσα από ασκήσεις εμπνευσμένης γεωμετρίας ή ενεργητικού στοχασμού (αν θέλεις, πες τες και διαλογισμό, αλλά να ξέρεις ότι είναι ακόμα πιο στοχευμένες και αποτελεσματικές).
Κανένα μυστήριο – μόνο γνώση.
Info: Τα σεμινάρια πολιτιστικού τουρισμού διοργανώνονται από τη Σφαιρική Αντιληπτικότητα, την πρώτη αμιγώς ελληνική μέθοδο αυτοβελτίωσης. Οι ιδρυτές-εμπνευστές της, οι δρ. Μαρία Λεβέντη και δρ. Ιωάννης Καρλαούζος, έχουν μελετήσει σε βάθος την αρχαία ελληνική γραμματεία και τη σοφία των προγόνων μας και γνωρίζουν σε βάθος το θέμα “ενεργειακοί τόποι”. Έτσι, επιλέγουν κάθε φορά σημαντικά πολιτισμικά μνημεία όπου και πραγματοποιούν σεμινάρια. Εκεί, αντλώντας έμπνευση από την αρχαία σοφία, αποκτούμε τις γνώσεις που είναι ικανές να μεταμορφώσουν την καθημερινότητά μας, με εύκολο, απλό και ταυτόχρονα πρωτοποριακό τρόπο. Περισσότερες πληροφορίες: sferiki.gr.
No Comments