Inspiration

Παντρεμένοι με παιδιά: πώς θα γλιτώσεις τη ρουτίνα

12 Ιανουαρίου, 2017

Στις 10 Ιανουαρίου 2017, ημέρα Τρίτη, ένα μικρό θαύμα συνέβη στην Ελλάδα: το χιόνι έχει αυτή την καταπληκτική ικανότητα να κάνει τα πάντα να μοιάζουν ομορφότερα και, με τους χιονάνθρωπούς του, τα snow angels και τον χιονοπόλεμο, μας κάνει για λίγο ξανά μικρά παιδιά. Το μικρό αυτό θαύμα όμως μερικές φορές φέρνει μαζί του και κάποια προβλήματα. Ήταν μόλις η δεύτερη ημέρα σχολείου μετά από τις 2 εβδομάδες διακοπών για τις γιορτές των Χριστουγέννων και ενώ τη Δευτέρα τα παιδιά πήγαν κανονικά στο μάθημα κι όλα έδειχναν να μπαίνουν σε σειρά, την Τρίτη έμειναν πάλι στο σπίτι. Λίγες μέρες πριν, ο Κώστας και η Ελίνα είχαν θέσει τα New Year’s Resolutions τους, αλλά χωρίς κάποιον να κρατήσει τα παιδιά, είδαν σχεδόν αυτόματα τους προσωπικούς τους στόχους να μπαίνουν στον πάγο…

Η Ελίνα και ο Κώστας είναι παντρεμένοι με δύο παιδιά. Είναι παντρεμένοι και έχουν μαζί δύο παιδιά, αν και η αίσθηση είναι ότι είναι παντρεμένοι με τα παιδιά τους και τις δικές τους ζωές περισσότερο από ό,τι είναι μεταξύ τους. Day in και day out, βδομάδα τη βδομάδα το ίδιο μοτίβο και ο χρόνος που έχει ο καθένας για τον εαυτό του είναι ασφυκτικά λίγος, πόσο μάλιστα για τη σχέση μεταξύ τους. Είναι αγαπημένοι, σίγουρα, αλλά αυτήν την αγάπη τους τη δείχνουν υποστηρίζοντας ο ένας τον άλλο στην ίδια καθημερινότητα, day in και day out, βδομάδα τη βδομάδα. Ένα ταξίδι, μια εκδρομή, μια βόλτα αναπάντεχη ή μια έξοδος κάθε τόσο είναι το όμορφο μπαχαρικό στη σχέση τους. Η Ελίνα και ο Κώστας πιστεύουν ότι όταν σπάνε τη μονοτονία της ζωής τους, κάνοντας κάτι διαφορετικό κάθε τόσο, φτιάχνουν την καλύτερή τους σχέση. Είναι όμως αυτή η καλύτερή τους σχέση;

Η Ελίνα έχει ακούσει πως «ό,τι δεν εξελίσσεται πεθαίνει» και ξέρει ότι το ίδιο ισχύει και για τη σχέση της με τον Κώστα. Του έχει ζητήσει πολλές φορές να κάνουν πράγματα μαζί, αλλά ο Κώστας δεν θέλει. “Είναι και η δουλειά του στην οποία αφιερώνει τόσο πολύ χρόνο και λογικό είναι να είναι τόσο κουρασμένος συνέχεια…” Ο Κώστας έχει δίκιο σε αυτά που λέει, η Ελίνα όμως αισθάνεται ότι κάτι δεν πάει καλά. Όλο αυτό την έχει κάνει ανήσυχη, είναι όλο νεύρα και ξεσπάει στους πάντες, ακόμα και στα παιδιά. Αισθάνεται ότι κάνει τα πάντα για όλους και την πνίγει η αδικία. Σε αυτές τις στιγμές λαχταράει να πέσει στο κρεβάτι για να κοιμηθεί, χωρίς κανείς να την ξυπνήσει ή να της ζητήσει το οτιδήποτε. Το ίδιο και ο Κώστας, λαχταράει την ώρα που θα ξαπλώσει για να ξεκουραστεί και να έχει δυνάμεις. Είναι οι στιγμές που αφήνουν τα προβλήματα πίσω και απλά δεν τα σκέφτονται. Είναι οι στιγμές που αφήνουν πίσω τον πόνο που τους δημιουργεί η καθημερινότητα και απολαμβάνουν την ευχαρίστηση του ύπνου.

παιδιά

Photo via Pinterest

Το πιθανότερο είναι οι περισσότεροι από εμάς να έχουμε αισθανθεί όπως η Ελίνα ή όπως ο Κώστας κάποια στιγμή, σε κάποια σχέση στη ζωή μας, ακόμα κι αν δεν είμαστε παντρεμένοι. Η ίδια η ζωή έχει την τάση να μας καθηλώνει, να μας τραβάει κάτω σαν τη βαρύτητα, να μας παγιδεύει σε μια ρουτίνα. Η αποστολή μας είναι να σηκωνόμαστε από το κρεβάτι μας και να περπατάμε, να ασκούμε πίεση και να βάζουμε αντίθετη δύναμη από αυτή που μας κρατάει κάτω, ώστε να πάμε μπροστά, να κάνουμε αυτό που χρειάζεται να κάνουμε. Δεν είναι πάντα εύκολο και δεν είναι πάντα δύσκολο. Είναι και αυτό μια απόφαση, όπως οτιδήποτε άλλο.

Συνήθως τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε στις σχέσεις μας είναι συγκεκριμένα, τα γνωρίζουμε. Πολλές φορές λέμε ότι έτσι είναι τα πράγματα, έτσι είναι ο άλλος και δεν μπορούμε να τον αλλάξουμε. Σίγουρα, δεν μπορούμε να αλλάξουμε τον άλλο. Σε ποιον άλλωστε αρέσει να κάνει αυτό που του λένε οι άλλοι, αν ο ίδιος δεν το θέλει; Σε κανέναν. Ούτε σ’ εμάς. Όταν μας λέει ο άλλος τι θα ήθελε εκείνος να αλλάξουμε σε εμάς, όταν μας λέει τι θα ήθελε να γίνουμε, συνήθως επαναστατούμε. Μπορεί να δοκιμάσουμε να παίξουμε το ρόλο που θέλει ο άλλος όταν ασκηθεί πίεση πάνω μας, αν μας “εκβιάσει”, αν φοβηθούμε ότι θα τον χάσουμε. Στο τέλος όμως, το να παίζουμε έναν ρόλο που δεν είμαστε θα πονέσει περισσότερο και θα γυρίσει μπούμερανγκ.

Photo via Pinterest

Photo via Pinterest

Και όμως, υπάρχει λύση και αυτή είναι να δημιουργήσουμε εμείς τις καταστάσεις στη ζωή μας που θέλουμε να ζήσουμε, αντί απλά να αντιδρούμε στις καταστάσεις που μας συμβαίνουν ή να κολλάμε σε αυτές. Αυτό δεν θα πει ότι δεν θα μας συμβαίνουν καταστάσεις, δεν θα προκύπτουν προβλήματα, απλά θα έχουμε τα κατάλληλα εργαλεία για να τις αντιμετωπίζουμε με τρόπο τέτοιο ώστε να μην μας καθηλώνουν. Να τις αντιλαμβανόμαστε όχι ως πρόβλημα, αλλά ως ευκαιρία. Ως ευκαιρία να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργούμε σε αυτή την κατάσταση που επαναλαμβάνεται και να φέρουμε διαφορετικό αποτέλεσμα από αυτά που φέρναμε μέχρι τώρα – το αποτέλεσμα που εμείς αναζητάμε, είτε είναι στις συντροφικές μας σχέσεις, στις προσωπικές, στις εργασιακές.

Όλη αυτή η διαδικασία ξεκινάει με το να ορίσουμε εμείς τη ζωή που θέλουμε να ζήσουμε, τις σχέσεις που θέλουμε να έχουμε. Όταν ξεκινάμε τη διαδικασία του life coaching τις περισσότερες φορές δεν ξέρουμε τι θέλουμε να πετύχουμε, τι ζωή θέλουμε να ζήσουμε. Ξέρουμε ότι αυτό που ζούμε μας πονάει, δεν μας αρέσει, και αναζητάμε λύσεις να το ξεπεράσουμε. Το coaching είναι μια προσωπική αναζήτηση, μια συνεχής διαδικασία με έναν προπονητή που μας βοηθάει να εστιάζουμε σε αυτό που είναι το πιο σημαντικό για εμάς. Είναι η ατομική μας πυξίδα, η οποία κάθε φορά που εστιάζουμε στο πρόβλημα θα γυρίσει το δείκτη της, την εστίασή μας, στη λύση του και όχι την παραμονή μας στο πρόβλημα. Και αυτό για το σύνολο της ζωής μας, είτε αφορά τα συναισθήματά μας, είτε το σώμα μας, τις σχέσεις μας, τα οικονομικά μας, τη διαχείριση του χρόνου μας.
παιδιά

Στην ποιότητα των σχέσεών μας, μπορούμε να αποτυπώσουμε την ποιότητα της ζωής μας. Όσο περισσότερο χτίζουμε σχέσεις ουσίας με τους άλλους, τόσο περισσότερη ουσία έχουμε στη ζωή μας. Τόσο περισσότερο χρώμα βάζουμε σε αυτή και περιμένουμε την ώρα που θα ξυπνήσουμε, την ώρα που θα σηκωθούμε να ζήσουμε τη μέρα, αντί να πέσουμε στο κρεβάτι και να μείνουμε εκεί. Οι σχέσεις είναι ένας χορός και η ζωή ένα δώρο, ένα δώρο που το μοιραζόμαστε με την καλύτερή μας σχέση. Για να είσαι σε θέση να μοιραστείς αυτό το δώρο…

  1. Σκέψου τι είναι αυτό που σε έφερε κοντά στον άνθρωπό σου, σας ώθησε να γνωριστείτε και να αποφασίσετε (είτε συνειδητά είτε όχι) να χτίσετε μια σχέση. Τις περισσότερες φορές αυτό ήταν ένα χαρακτηριστικό του άλλου που μας άρεσε ιδιαίτερα. Μπορεί να ήταν η τρυφερότητα, η δυναμικότητα, η σεξουαλικότητα, η καλοσύνη του, το ενδιαφέρον που να μας έδειξε. Ήταν αυτό που χρειαζόσουν εκείνη την περίοδο; Είναι αυτό που σου λείπει τώρα; Πώς μπορείς να του βγάλεις πάλι αυτό που ξέρεις ότι έχει και μπορεί να σου προσφέρει;
  2. Αναρωτήσου: πώς επικοινωνείς με τον άνθρωπό σου; Τον εκβιάζεις συναισθηματικά; Τον κατηγορείς; Μήπως του λες συνέχεια τι κάνει και τι δεν κάνει ή τι να κάνει και τι να μην κάνει; Σε αντιπροσωπεύει αυτό; Τι θα μπορούσες να κάνεις διαφορετικά για μία μέρα μόνο, αλλά ολόκληρη τη μέρα, ώστε να δεις διαφορετικό αποτέλεσμα;
  3. Σκέψου τι προσφέρει στη ζωή σου ο άλλος. Πιθανόν να πεις «τίποτα» στην αρχή. Αν το ψάξεις όμως, σίγουρα κάτι θα βρεις. Μπορεί να κάνει τα ψώνια του σπιτιού, να φέρνει χρήματα στο σπίτι, να κρατάει τα παιδιά όσο εσύ κάνεις κάτι άλλο, να μαγειρεύει, να πλένει, να καθαρίζει, να μαστορεύει, να σε ακούει χωρίς να βάζει τις φωνές όταν εσύ φέρνεις στο σπίτι την ένταση της δουλειάς. Σκέψου για 3′, με το ρολόι, τι κάνει ο άλλος και τι σου προσφέρει, από το πιο μικρό στο πιο μεγάλο. Φτιάξε μια λίστα με όλα όσα σκέφτηκες και την επόμενη φορά που θα κάνει ένα από αυτά, πες του «ευχαριστώ». Η πραγματικότητα είναι ότι είσαι ευγνώμων για όλα όσα σου παρέχει. Αν μη τι άλλο, τα μικρά που αναλαμβάνει σου αφήνουν λίγο επιπλέον χρόνο για σένα. Το αναγνωρίζεις;

Η ποιότητα των σχέσεών μας είναι η ποιότητα της ζωής μας, και όπως συμβαίνει σε κάθε σχέση, ξεκινάει με την επικοινωνία. Σε αφήνω με τροφή για σκέψη… έχεις σκεφτεί ποτέ ότι αυτό που επικοινωνούμε στον άλλο είναι αυτό που έχουμε μέσα μας, αυτό που είμαστε; Με ποιον μπορεί να είναι αρχικά η πιο σημαντική σου σχέση και η πιο σημαντική σου επικοινωνία;

No Comments

Leave a Reply