Όποιος έχει ασχοληθεί με την αυτοβελτίωση – aka self-help – μπορεί να σου το επιβεβαιώσει χωρίς δεύτερη σκέψη: καμία από τις μεθόδους και τις τεχνικές της δεν σου αποκαλύπτει ξαφνικά κάποιο μαγικό διακόπτη για να διώξεις τις πεποιθήσεις που σε μπλοκάρουν ή τα εμπόδια που σου βάζουν τρικλοποδιές. Μπορούν όμως να σε βοηθήσουν να ξαναβρείς τη συναισθηματική σου ισορροπία και την αισιοδοξία σου, να ξαναβάλεις τη σκέψη σου σε τάξη, να αγαπήσεις ξανά τον εαυτό σου, τους άλλους και τη ζωή την ίδια!
Όλες αυτές οι self-help μέθοδοι και οι τεχνικές λειτουργούν πολλές φορές «πυροσβεστικά»: εκεί που νομίζεις ότι έχεις πιάσει πάτο, ότι βρίσκεσαι στο απόλυτο σκοτάδι ενός πηγαδιού, πελαγωμένη με αυτό που έχεις κάθε φορά να αντιμετωπίσεις, είναι σαν κάποιος να σου ρίχνει ένα σχοινί για να πιαστείς και να ξανανέβεις στο φως του ήλιου.
Photo via pinterest
Πεισμώνεις -γιατί ξέρεις ότι δεν σου αξίζει να ζεις μες στη μιζέρια-, βάζεις τα δυνατά σου -γιατί θέλει δυνατή καρδιά και γερό κορμί η ανάβαση-, τα καταφέρνεις και βγαίνεις από το συναισθηματικό σου πηγάδι. Μαζεύεις τα κομμάτια σου και προχωράς.
Τι γίνεται μ’ εκείνο το σχοινί που σε ελευθέρωσε; Όποιος έχει ασχοληθεί με την αυτοβελτίωση μπορεί να σου το επιβεβαιώσει, αυτή τη φορά με μπόλικη σκέψη και μια δόση απογοήτευσης: το ξεχνάς. Κι ας σε έχει βοηθήσει τόσο, το αφήνεις πίσω και ίσως επιστρέψεις σε αυτό, μόνο αν ξαναβρεθείς σε ανήλιαγα αδιέξοδα.
Κι εκεί είναι που αναρωτιέσαι: έχουν νόημα όλα αυτά; Δηλαδή αν αρχίσω κάτι, μια μέθοδο Self-Help που διάβασα σε ένα βιβλίο ή ένα άρθρο, πρέπει να το εφαρμόζω συνέχεια, αλλιώς έχουμε το φαινόμενο… της υποτροπής του ασθενούς; Αφού ξέρω τι δουλεύει για εμένα, το έχω δοκιμάσει, έχω δει ότι δουλεύει, με βοηθάει, γιατί μόλις περάσει η φουρτούνα, το ξεχνάω, τα παρατάω;
Ο,ΤΙ ΑΦΗΝΕΙΣ ΣΕ ΑΦΗΝΕΙ
Οι ερευνητές το έχουν εξηγήσει και επιστημονικά: ό,τι αφήνεις σε αφήνει και αυτό ισχύει και για τον εγκέφαλό μας. Αν μάθεις πώς να βάζεις το νου σου να δουλεύει για σένα, θα δουλεύει για σένα. Αν δεν του δώσεις κατεύθυνση, θα δουλέψει ενάντια σε σένα. Κάποιοι (όπως ο νευροψυχολόγος Ρικ Χάνσον) αυτή τη διαδικασία την περιγράφουν λέγοντας ότι ο εγκέφαλός μας είναι φτιαγμένος να κολλάει στα αρνητικά και να ξεχνάει τα θετικά. Άλλοι μιλούν για εγκεφαλικά κύτταρα που κλαδεύουν κυριολεκτικά τις συνάψεις που δεν χρησιμοποιούνται και μένουν σε αχρησία.
Όπως και αν το διατυπώσει κανείς, αν έχεις βρει ένα εργαλείο που δουλεύει για σένα, κράτα το γερά. Μη σταματάς να το χρησιμοποιείς. Βάλε σε προτεραιότητα να του δίνεις καθημερινά το λίγο χρόνο που χρειάζεται. Θα δεις ότι και πάλι θα πέφτεις, και πάλι θα γδέρνεσαι συναισθηματικά και θα πονάς. Αλλά θα σηκώνεσαι πιο γρήγορα, θα ξαναβρίσκεις το κέντρο σου πιο εύκολα, θα συντομεύεις τον πόνο κάθε φορά και περισσότερο…
TOP 5+1 SELF HELP TIPS
Ακριβώς επειδή αξίζει σε όλους μας να έχουμε τη δύναμη να φτιάχνουμε εμείς τις συνθήκες της ζωής μας, αντί να προσαρμοζόμαστε σε εκείνες που φτιάχνουν άλλοι για εμάς, έβαλα τα δυνατά μου για να διαλέξω, από τα εκατοντάδες tips αυτοβοήθειας που έχω γράψει κατά καιρούς, τα έξι καλύτερα. Πες τα και μικρά σωσίβια, κρυμμένα κάτω από το κάθισμα της θέσης της ζωής σου, έτοιμα να ανοίξουν όταν βρεθείς σε αναταράξεις αποφασίσεις ότι χρειάζεται να τραβήξεις το κορδόνι…
- Vision board. Είναι πανεύκολο, διασκεδαστικό, ψυχοθεραπευτικό και πολύ πολύ αποτελεσματικό αν έχεις την τάση να κάνεις όνειρα, αλλά κάπου στην πορεία σταματάς να τα κυνηγάς γιατί χάνεις το κίνητρό σου. Με τη βοήθεια του vision board θυμίζεις στον εαυτό σου κάθε μέρα για ποιο λόγο αξίζει να κάνεις τα όνειρά σου πραγματικότητα. Να γιατί πιστεύω τόσο πολύ σε αυτό το «εργαλείο»: https://goo.gl/KBui1b.
Το πρώτο vision board που έφτιαξα, έξι μήνες πριν. Ακόμα και σήμερα δεν βρίσκω λόγια για να περιγράψω τη στιγμή, αργότερα, όταν συνειδητοποίησα ότι κάποιο από τα όνειρά μου που είχα αποτυπώσει σε αυτό είχε πάρει σάρκα και οστά.
- Δραστική συγχώρεση. Κάθε φορά που συνειδητοποιώ ότι οι πράξεις ή τα λόγια κάποιου άλλου με έχουν πονέσει και συνεχίζουν να με πονούν μέσα μου σε τέτοιο βαθμό ώστε να νιώθω πικρία, θυμό, απογοήτευση και άλλα τέτοια βαριά και αρνητικά συναισθήματα, ξέρω ότι είναι η ώρα για Δραστική Συγχώρεση. Με δυο λόγια, σε βοηθάει να απελευθερωθείς από τα συναισθηματικά φορτία του παρελθόντος και να αναδημιουργήσεις την πραγματικότητα του σήμερά σου.
- Συναισθηματικό καταφύγιο. Τις στιγμές που το άγχος και η ανησυχία χτυπούν κόκκινο, αυτή είναι η τεχνική με την οποία καταφέρνω μέσα σε ελάχιστο χρόνο να ξαναβρώ την ηρεμία και το κέντρο μου.
- Όταν θυμώνω και δεν ξέρω τι να κάνω με τα νεύρα μου, θυμάμαι αυτές τις τεχνικές της Γερμανοαμερικανίδας coach Melody Fletcher. Αν έχεις καταπνίξει πολλές φορές το θυμό σου, κινδυνεύοντας να υποστείς τις βαριές συνέπειες εσύ η ίδια, αξίζει να θυμάσαι ότι υπάρχουν και δημιουργικοί τρόποι να τον εξωτερικεύσεις, χωρίς να πληγωθεί κανείς.
- Φόβος. Υπάρχουν καταστάσεις και άνθρωποι που δυστυχώς, ακόμα και μετά από χρόνια δουλειάς με τον εαυτό σου, σε φοβίζουν τόσο ώστε σε παραλύουν. Μια τεχνική νευρογλωσσικού προγραμματισμού (NLP) που προτείνει ο Νο1 coach στον κόσμο, ο Tony Robbins, στο βιβλίο του Απεριόριστη Δύναμη που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά, και την οποία εφαρμόζω συχνά είναι η εξής: εικονοποιώ το φόβο μου, την κατάσταση ή τον άνθρωπο που με φοβίζει. Στη συνέχεια αυτή την εικόνα την μικραίνω με το νου μου, την κάνω ασπρόμαυρη κι αν θέλω, την αναποδογυρίζω κιόλας. Πρόκειται για ένα μικρό τρικ που παίζω στο μυαλό μου το οποίο όμως αποδυναμώνει το φόβο και ενδυναμώνει εμένα. Πολλοί είναι άλλωστε πλέον εκείνοι που παραδέχονται ότι μπορούμε να χακάρουμε τον εγκέφαλό μας ώστε να λειτουργεί υπέρ μας.
Photo via Pinterest
- Επένδυσε σε σένα: αυτό είναι και το σπουδαιότερο self-help tip, για μένα. Η πιο καλή επένδυση που μπορείς να κάνεις είναι ο εαυτός σου. Οι λύσεις που ψάχνεις πολύ σπάνια έρχονται απ’ έξω. Γι’ αυτό, βρες το χρόνο να κοιτάξεις μέσα σου, να ακούσεις τη δική σου εσωτερική φωνή. Εκείνη είναι που θα σε κατευθύνει για να ξέρεις έπειτα τι θέλεις και χρειάζεται να αναζητήσεις. Και θυμήσου, όσο περισσότερη ησυχία επικρατεί «έξω», τόσο πιο καλά μπορείς ν’ ακούσεις το «μέσα». Ο διαλογισμός και η γιόγκα έχουν αποδειχθεί για εμένα μικρά διαμαντάκια για να μου εξασφαλίζω αυτή την ησυχία.
*Δεν ήταν εύκολο από τα εκατοντάδες άρθρα και tips που έχω γράψει μέχρι σήμερα να ξεχωρίσω μόνο έξι. Διάλεξα λοιπόν εκείνα που έχουν λειτουργήσει αρκετές φορές σαν σωσίβια στις δικές μου αναταράξεις. Μπορεί το δικό σου Τop-6 να είναι τελείως διαφορετικό. Ψάξ’το, ανακάλυψε τι σε βοηθάει και κάν΄το μέρος της ζωής σου. Γιατί, όπως το θέτει πολύ πολύ όμορφα ο Άγγελος Τσιώνας, «Κι αν το μυαλό σου σε ρωτά / στις δύσκολες τις ώρες / “Γιατί ν’ αγωνιστώ αφού πονάει;” / Ορθά κοφτά, Απόλυτα κι Ολοκληρωτικά / η Καρδιά σου ας απαντήσει: / ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ».
**Αυτό το post πήρε μορφή όταν η Ιλιάδα μού ζήτησε να γράψω ένα σύντομο bio για το KissLaurenne. Ο τίτλος εργασίας ήταν «self-help is my middle name… ή τουλάχιστον θα μπορούσε». Όχι γιατί είναι της μόδας και πουλάει, αλλά πολύ απλά γιατί σ’ αυτό χρωστάω την (όμορφη) ζωή μου. Έχοντας γράψει πολλά ποστ με θέμα την αυτοβελτίωση και έχοντας διαβάσει πολλά περισσότερα, έπειτα από πολλά βιβλία, σεμινάρια και sessions με ειδικούς, έχω ανακαλύψει πάρα πολλούς τρόπους για να ζω καλύτερα, πιο χαρούμενη κι ευτυχισμένη, να αγαπώ τον εαυτό μου, τον Άνθρωπο και τη ζωή την ίδια. Γι’ αυτά γράφω, γιατί χάρη σε όλα αυτά ξαναβρήκα την αισιοδοξία μου, το κέφι μου για τη ζωή και -ναι, τολμάω να το πω- έναν αληθινό σκοπό στη ζωή μου.
Να, λοιπόν, το σύντομό μου bio: Self-help is my middle name. Και ταιριάζει γάντι στο Kiss Laurenne, το μικρό καταφύγιο που έχει φτιάξει για όλες μας η Ιλιάδα και όπου μπορούμε να μοιραζόμαστε ό,τι μικρό ή πιο μεγάλο κάνει τη ζωή μας πιο όμορφη! <3
Επειδή 1 inspirational post ποτέ δεν είναι αρκετό… Κλικ:
Πάθος στη σχέση: 5+1 tips για να το βρεις
Άγχος: Πώς θα ξαναβρείς την ηρεμία σου σε 30”
2 Comments
Πολύ όμορφο άρθρο. Να προσθέσω και εγώ οτι σαν ”μαμά” ο ρόλος αυτός απαιτεί καθημερινή αυτοβελτίωση & αυτό που με παρακινεί ιδιαίτερα είναι το Leading by example . Όταν το παιδί δεν υπακούει και αντιδρά, πώς πρέπει να φερθούμε εμείς;
Για να μην υπάκουη το παιδί και να φέρεται άσχημα, κάτι θα φταίει. Μπορεί να βλέπει άσχημες σκηνές ή να ακούει άσχημα λόγια μέσα στο σπίτι ή έξω από αυτό. Τα παιδιά βοηθιούνται κυρίως με το παράδειγμα μας, και όχι με το ζόρισμα. Περισσότερο μάλιστα βοηθάει το παράδειγμα , με την υπακοή και τον σεβασμό μεταξύ των γονειών. Αν σε κάποιο θέμα έχουμε διαφορετική γνώμη από το σύζυγο, ποτέ να μην την εκφράζουμε μπροστά στα παιδιά, ποτέ να μη χαλάει την εικόνα των παιδιών για τον γονιό.
Πολλοί γονείς μαλώνουν μπροστά στα παιδιά και τους δίνουν άσχημα μαθήματα και τα παιδιά θλίβονται. Αρχίζουν μετά οι γονείς, για να τα παρηγορήσουν, να τους κάνουν όλα τα χατίρια. Πηγαίνει ο πατέρας και καλοπιάνει το παιδί: «τι θέλεις, χρυσό μου, να σου πάρω;». Πηγαίνει και ή μάνα, το καλοπιάνει κι εκείνη και τελικά τα παιδιά μεγαλώνουν με νάζια και καμώματα και υστέρα, αν δεν μπορούν οι γονείς να τους δώσουν ότι τους ζητούν, τους απειλούν ότι θα αυτοκτονήσουν κιόλας …
Όταν τα παιδιά βλέπουν τους γονείς τους να έχουν αγάπη μεταξύ τους, να έχουν σεβασμό, να φέρονται με σύνεση κ.λπ., τότε αυτά τα τυπώνουν στην ψυχή τους. Γι’ αυτό λέω ότι ή καλύτερη κληρονομιά, που μπορούν να αφήσουν οι γονείς στα παιδιά τους, είναι να τους μεταδώσουν την δική τους στάση ζωής.
Ευχαριστώ
Ηλιάνα
Ηλιάνα σε ευχαριστούμε πολύ για το σχόλιό σου! Και ναι, συμφωνούμε και εμείς, το leading by example (όπως και το “γίνε η αλλαγή που θέλεις να δεις στον κόσμο”) είναι ένα από τα motto μας στη ζωή – είτε πρόκειται για τα παιδιά μας είτε για τους υπόλοιπους ανθρώπους που εμπνέουμε με το παράδειγμά μας 🙂 Καλημέρα και καλή εβδομάδα!