Η Mélanie στη Χώρα των Γλυκών Τεράτων

Την ανακάλυψα μαζί με τα γλυκά (κυριολεκτικά) τερατάκια της σκρολάροντας ένα βράδυ στο facebook και η συνέχεια ήταν αναπόφευκτη: την αναζήτησα, μίλησα μαζί της και… voilà η Mélanie Launay, το ξωτικό της γαλλικής pâtisserie!

…είναι τρελή αυτή η γαλλίδα! Όχι, δεν το λέω εγώ, το λέει η ίδια η Mélanie Launay καθώς μάς συστήνεται στο blog της “Qui a volé les tartes?” (“Ποιός έκλεψε τις τάρτες ;”). Πρόκειται, βέβαια για την πιο υπέροχη μορφή τρέλας, την τρέλα της δημιουργίας. Η ίδια διευκρινίζει ότι δεν είναι απλώς μια chef pâtissière αλλά μία αφηγήτρια ιστοριών. Αυτή είναι και η ειδοποιός διαφορά που κάνει το πρώτο της βιβλίο “Le Bestiaire Fantastique” τόσο ξεχωριστό!

Από τις σελίδες του ξεπηδούν υπέροχα διακοσμημένες και αστεία τερατώδεις τούρτες με τις δικές τους ιστορίες η καθεμία. Μια τρομακτική μους σοκολάτα, μια charlotte και μια τάρτα έτοιμες να δαγκώσουν αντί να δαγκωθούν, ένα h-angry cheesecake (δηλώνουμε hungry μόνο που το βλέπουμε κι’ ας μας θυμώσει λίγο που θα το φάμε), χαριτωμένα κουλούρια-φιδάκια που λουφάζουν πάνω στο πιάτο… Μια περιήγηση στο blog της αποκαλύπτει δημιουργίες που αποπνέουν μια ιδιαίτερη αίσθηση μαύρου χιούμορ ή, άλλοτε, πιο ρομαντικές και ονειρικές σαν να τις έχουν πλάσει ξωτικά, πάντα όμως ευφάνταστες και κομψές. Πώς να μην σε ιντριγκάρουν τα βουτήματα για τσάι στη χώρα των Θαυμάτων; Κι όσο για τα τραγανά μουστάκια πάνω σε ρευστή σοκολάτα, mesdames et messieurs, πολύ ευχαρίστως θα φάμε τα μουστάκια μας!

Σκοτεινά γοητευτικά, πρωτότυπα και μυστηριώδη, τα γλυκά της θα έλεγε κανείς ότι μοιάζουν να έχουν ξεπηδήσει από τον κόσμο του Tim Burton. Ωστόσο, είναι μάλλον η πρόθεση να κάνει τα πικρά γλυκά, η τέχνη δηλαδή της μετουσίωσης, αυτή που εμπνέει περισσότερο τη Mélanie: «Με εμπνέουν η λύπη, ο θυμός, η αίσθηση αδικίας και ο πόνος που μπορεί να νιώσω ή να ανακαλέσω σε διάφορες στιγμές στη ζωή μου. Αντί να αφεθώ να με κατακλύσουν ολοκληρωτικά αυτά τα συναισθήματα τα μεταμορφώνω σε…τερατώδη χαρά μέσω των γλυκών μου. Το κάνω για να νιώσω ευχαρίστηση, ν’ αποδράσω από την καθημερινότητα που κάποιες φορές μπορεί να με βαραίνει και για να ξεχαστώ. Να περιπλανηθώ σ’ ένα κόσμο όπου η πραγματικότητα μεταβάλλεται και ό,τι μοιάζει ανησυχητικό μπορεί να είναι εν τέλει ωραίο. Ναι, αυτή είναι η αφελής πλευρά του χαρακτήρα μου…» μου εκμυστηρεύεται.

Η Mélanie Launay εργάστηκε γι’ αρκετό καιρό στο χώρο της ξενοδοχειακής εστίασης. Ήταν όμως η μετέπειτα επαγγελματική της στροφή στο χώρο της επικοινωνίας που συνετέλεσε στο ν’ απελευθερωθεί η δημιουργικότητά της και ν’ αναδυθεί το ταλέντο της στη ζαχαροπλαστική. Συζητώντας για το τί έπαιξε καθοριστικό ρόλο ώστε το αναπτύξει, η ιστορία της εμπνέει και θα μπορούσε ν’ αποτελεί υπόδειγμα σε μάθημα…life coaching.

«Με κινητοποίησε η διάθεση ν’ αποδείξω στον εαυτό μου ότι μπορούσα να το κάνω, να βγω από την comfort zone μου και κυρίως να διασκεδάσω, να παίξω με τον εαυτό μου, χωρίς ν’ αγνοώ τι θα μπορούσαν να σκεφτούν οι άλλοι για μένα. Γιατί, όταν ξεκίνησα ν’ ασχολούμαι με την ζαχαροπλαστική, υπήρχαν στον περίγυρό μου αρκετοί άνθρωποι που, κακοπροαίρετα, μου επαναλάμβαναν συχνά ότι δεν θα τα κατάφερνα, ότι δεν άξιζα… Από την άλλη, αντιθέτως, υπήρχαν εκείνοι που πάντα με υποστήριζαν σ’ αυτό μου το εγχείρημα, που πίστεψαν σε μένα. Η όρεξη, η οργή, το ταλέντο αναδύθηκαν πιστεύω ώστε ν’ αποδείξω ότι πολύ απείχα από το να είμαι κακή σ’ αυτό που διάλεξα να κάνω και να δείξω σε όσους με υποστήριζαν ότι είχαν δίκιο να πιστεύουν σε μένα».

Εδώ οφείλω να πω ότι -προς το παρόν- αν αναζητήσει κανείς το βιβλίο της σε μεγάλα –ή και μικρότερα- γαλλικά βιβλιοπωλεία, είναι αδύνατον να το βρει γιατί, πολύ απλά, δεν αποτελεί προϊόν συνεργασίας με κάποιο μεγάλο εκδοτικό οίκο (κοστίζει 25 ευρώ και μπορείς να το παραγγείλεις από εδώ). Η Mélanie επέλεξε να επιμεληθεί μόνη της την έκδοση, σε κάθε πτυχή της, αποδεικνύοντας ότι το ταλέντο της είναι πολύπλευρο (ζαχαροπλαστική, συγγραφή, φωτογραφία, γαστρονομική-καλλιτεχνική επιμέλεια) ώστε να επιτύχει ακριβώς το αποτέλεσμα που επιθυμούσε χωρίς παρεμβάσεις στο καλλιτεχνικό της όραμα.

«Αλήθεια, αν κάποιος άλλος αποφάσιζε για το ποιες από τις συνταγές μου θα έπρεπε να μπουν στο βιβλίο ή όχι, επιμελούνταν το styling ή τις φωτογραφίες, κατά πόσο θα ήταν αυτό το δικό μου βιβλίο;» αναρωτιέται σε μια ανάρτησή της στο facebook. Πρόκειται για μια αυτοέκδοση που πραγματοποιήθηκε χάρη στη στήριξη δικών της ανθρώπων καθώς και τη χρηματοδότηση μέσω μιας καμπάνιας crowdfunding που έλαβε χώρα την περασμένη άνοιξη. Γι’ αυτό και, χαμηλά στο εξώφυλλο, εκεί όπου συνήθως αναγράφεται ο εκδοτικός οίκος, θα δεί κανείς ν’ αναγράφεται  “Γευστικές εκδόσεις της Châteleine” -όπου Châteleine είναι η διαδυκτιακή  περσόνα που έχει επινοήσει με το παραμυθένιο ακρωνύμιο των λέξεων chât (γάτα), reine (βασίλισσα) και madeleine (μαντλέν, το πλέον “λογοτεχνικό” γαλλικό γλυκό, αγαπημένο του Προυστ).

Το «Bestiaire Fantastique” «είναι, πάνω απ’ όλα, ένα βιβλίο που τρέφει την φαντασία. Που δείχνει ότι η ζαχαροπλαστική αποτελεί έναν κόσμο μέσα στον οποίο μπορούμε να δημιουργήσουμε με άπειρες ιδέες, αρκεί ν’ απελευθερώσουμε την φαντασία μας» μας εξηγεί η Mélanie που αγαπά ιδιαίτερα τα φυσικά και βιολογικά προϊόντα ως πρώτες ύλες. Επίσης, καθώς η ίδια είναι δυσανεκτική στη γλουτένη, προτείνει απλές και αποτελεσματικές εναλλακτικές λύσεις στη χρήση των υλικών, για όσους υποφέρουν από τροφικές δυσανεξίες.

Είναι όμως οι συνταγές εύκολες για κάποιον που δεν έχει ιδιαίτερη πείρα στη ζαχαροπλαστική; «Στο βιβλίο υπάρχουν βασικές συνταγές που μπορεί κανείς να τις προσαρμόσει ανάλογα με την ευχέρειά του. Μπορεί να χαρακτηριστεί ως ένα βιβλίο ίσως δύσκολο από τους απόλυτα αρχάριους και εύκολο από τους επαγγελματίες. Επιπλέον, μπορεί κανείς ν’ αυτοσχεδιάσει, είναι για μένα πιο ενδιαφέρον από το ν’ αντιγράφεις μια συνταγή κατά γράμμα. Για παράδειγμα, θα μου άρεσε οι αναγνώστες να δοκιμάσουν την συνταγή ζύμης για τάρτα στη σελίδα 10 για να φτιάξουν μια τάρτα με φρούτα ή τη συνταγή της ganache στη σελίδα 50 για να γεμίσουν σου, ή να εμπνευστούν ιδέες και να φτιάξουν το ολόδικό τους γλυκό τερατάκι από τις σελίδες 30 και 80. Αυτό είναι που λατρεύω όταν κάνω εργαστήρια ζαχαροπλαστικής με παιδιά: Έχουν πάντα τον τρόπο να προσαρμόζουν όσα μαθαίνουν στις δυνατότητες τους, τη φαντασία τους και σε ότι έχουν διάθεση να δημιουργήσουν -είναι αναμφισβήτητα αυτό που αποκαλούμε αθωότητα! Ακριβώς αυτή είναι και η κυρίαρχη ιδέα που ήθελα να επικοινωνήσω μέσω του Bestiaire Fantastique που είναι, επίσης, ένα βιβλίο με ιστορίες. Κάθε συνταγή έχει τη δική της ιστορία που ταξιδεύει τους αναγνώστες σ’ έναν διαφορετικό κόσμο. Θέλω να τους κάνω να ονειρεύονται, όπως τα εικονογραφημένα βιβλία που λάτρευα να ξεφυλλίζω ξανά και ξανά όταν ήμουν μικρή -κάτι που κάνω ακόμη και σήμερα!» προσθέτει.

Για τη Mélanie, η δημιουργία των πρώτων γευστικών αναμνήσεων είναι πολύ σημαντική. «Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, είναι πάντα κάποιες στιγμές γευστικής απόλαυσης που επανέρχονται στη μνήμη μου και συνδυάζονται με όμορφες αναμνήσεις από μια εποχή ανέμελη… Αναμφίβολα γι’ αυτό, λατρεύω να δημιουργώ γλυκές γευστικές αναμνήσεις στα παιδιά με τα εργαστήρια μου. Όταν ήμουν 4 χρονών συμμετείχα σ’ ένα ανάλογο εργαστήρι στην “Εβδομάδα της Γεύσης” (σημ. Εβδομάδα Γαστρονομικών Εκδηλώσεων που διοργανώνεται στη Γαλλία). Δεν έχω συγκρατήσει στη μνήμη μου τι ακριβώς είχα φτιάξει εκείνη τη μέρα -ξέρω ότι σίγουρα υπήρχε ζύμη σφολιάτας και σοκολάτα!-  αλλά μου έχουν μείνει αξέχαστες οι ενθουσιώδεις στιγμές που μοιράστηκα παρέα με εκείνο τον κύριο ντυμένο ολόκληρο στα άσπρα με το μεγάλο καπέλο…» θυμάται και μοιράζεται ακόμη μια τρυφερή ανάμνηση: «Ήμουν τριάμισι χρονών όταν οι γονείς μου παντρεύτηκαν. Μια από τις μοναδικές μου αναμνήσεις από το γάμο τους ήταν οι τούρτες φράουλα, στολισμένες με πέρλες ζαχαροπλαστικής που μαγνήτισαν την παιδική μου περιέργεια. Στα εννέα μου χρόνια, πάλι, θυμάμαι να μαζεύουμε με την αδερφή μου και την παιδική μου φίλη Stephanie ροδοπέταλα για να φτιάξουμε μαρμελάδα τριαντάφυλλο –εντάξει, τέλος  πάντων προσπαθούσαμε! Και τόσες ακόμη αναμνήσεις! Ίσως από εκεί να γεννήθηκε το πάθος μου για τη ζαχαροπλαστική, ποιος ξέρει…».

Η αλήθεια είναι πως με τη φράση που διαβάζουμε στο blog της, δεν θα μπορούσε να το είχε θέσει καλύτερα: «Οι γεύσεις των γλυκών, της σοκολάτας, των ζαχαρωτών και οι αξέχαστες στιγμές που έχω μοιραστεί στην κουζίνα με την οικογένειά μου και τους φίλους μου, είναι για μένα ό,τι η μαντλέν για τον Προυστ».