Τα τελευταία χρόνια τις βλέπω να αφήνουν τη δουλειά τους που ουσιαστικά δεν τους δίνει τίποτα, για να κυνηγήσουν η καθεμία τα όνειρά της. Να ξεκινούν μεταπτυχιακά κι ας έχουν να φέρουν βόλτα μια ολόκληρη οικογένεια και full-time υποχρεώσεις. Τις βλέπω να ζυγίζουν έσοδα, έξοδα, βόλεμα, ξεβόλεμα, συν και πλην ενέργειας, χρόνου κι ευτυχίας και σχεδόν πάντα παρατηρώ τη ζυγαριά να κλίνει προς την ίδια πλευρά.
Είναι οι φίλες μου και τις καμαρώνω!